Φαίνεται από πολλά πράγματα ότι το καλοκαίρι που είναι μπροστά μας θα είναι ένα από τα πιο δύσκολα που έχουμε βιώσει ώς τώρα. Το είδαμε κιόλας από το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Οι παρατεταμένοι καύσωνες δεν είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας.
Ας είμαστε προσεκτικοί, η ηλικία μας δεν επιτρέπει να
κάνουμε "τολμηρά" πράγματα ή να αγνοούμε τις επιπτώσεις που θα
"εισπράξουμε" και αυτές θα είναι ασφαλώς σε βάρος της υγείας μας.
Σε περιόδους
καύσωνα, άνθρωποι όπως εμείς, της τρίτης ηλικία, συνταξιούχοι, θεωρούμαστε
ευάλωτη ομάδα. Δεν κυκλοφορούμε έξω παρά
μόνο αν υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος και μεγάλη ανάγκη για να το κάνουμε.
Είτε στην
πόλη, είτε σε διακοπές χρειάζεται να ασκούμε διάκριση. Τα παιδιά μας και τα
εγγόνια μας, περιμένουν ακόμα πολλά από
εμάς. Αλλά και η δική μας ζωή αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολύτιμη, οπότε
δεν χρειάζεται να ρισκάρουμε υπονομεύοντας το μεγάλο αυτό δώρο.
Η κλιματική
αλλαγή έχει επηρεάσει τα πάντα. Παλιότερα θυμόμαστε ότι οι καύσων έρχονταν αρχές
του δεύτερου δεκαήμερου του Ιουλίου. Τώρα, δεν
υπάρχει τέτοια σταθερότητα. Ότι, μέχρις χθες θεωρούσαμε αυτονόητο, μάλλον
θα πρέπει να το αναθεωρήσουμε.
Με
υπευθυνότητα και σταθερή στάση ζωής, θα
τα καταφέρουμε. Και τον Σεπτέμβρη, με την επιστροφή μας, θα είμαστε σε θέση
να μη μετράμε απώλειες. Παρά μόνο όμορφες
αναμνήσεις από το καλοκαίρι, άλλο ένα καλοκαίρι, που πέρασε από τη ζωή μας,
χωρίς σοβαρά προβλήματα.
Αποτελεί προσωπική απόφαση. Ας προσπαθήσουμε
όλοι να το κάνουμε πράξη!
